Kerjaya impian & Masa Depan

Maaf lame x tulis citer baru..lately ni jiwa saya agak kacau....huhuhu..macam2 hal yg saya kene buat dan tempuhi lately ni..ok hari ni citer tentang kerjaya impian saya..tau tau tau..saya dah tua utk ada kerjaya impian ape yg saya nak citekan di sini ialah cite2 saya yg x kesampaian yg saya sgt idamkan dari sekolah rendah..

Saya bkn seorang manusia yg mempunyai pendirian yang tetap selalu berubah-ubah tapi bkn mengikut org jugak..saya selalu terpengaruh ngan filem..betul..filem & drama memang pengaruh besar dalam hidup saya..Ok ok masa saya darjah satu..kan ada kad laporan pelajar kan..ala yg warna kuning tu..kat belakang die ada satu ruang yg tulis ni " cita-cita pelajar"..haaa..masa akhir tahun cikgu akn ambik berat badan kite, ketinggian utk tulis dlm kad tu and sebelum duduk cikgu tanye:

cikgu: dah besar nanti nak jadi ape?
saya : *sambil sengih2 * saya nak jadi pramugari..
cikgu: lagi?
saya : *sengih lagi* Penyanyi
cikgu : lagi?
saya: byknye cikgu..
cikgu: dlm kad ni kene tulis 3
saya: lagi satu jadi polis la
cikgu: sume keje awk pilih glamour2 je
saya: ehehehe..biasalah cikgu

hahaha..that was me..bak kata haifaa.."ko mmg suka mencapap kan". kalau nak tau masa saya darjah 4 saya dah ada video klip sendiri tau..saya nyanyi lagu ziana zain..yg jadi jurukamera ayah saya menggunakan video camp sony yg dimenanginye dlm peraduan Kit Kat..hehehe..masa darjah satu pun saya ada video klip lagu negaraku duet ngan adik saya lokasi penggambaran bukan dekat nun di seremban sanaaaa..banglo pakcik saya..hahahah

Masa darjah 6 saya bercita-cita nak jadi ahli kaji bumi sbb terpengaruh ngan citer Jurassic Park

Masa saya form 2 saya bercita-cita nak jadi pilot fighter jet..sbb saya suke tgk citer black hawk down, pearl habour..hehehee tapi malangnye masa masuk form 4 saya tak ambik aliran sains and and and saya rabun..so terkuburlah impian saya..jadi masa form 5 saya mmg x tau ape saya nak jadi pas SPM nanti..

tapi baru-baru ni saya tgk Grey Anatomy and saya suke tul ngan keje2 doktor ni..tapi saya tau dlm usia 22 ni dah terlambat utk tu sume..jadi cite2 saya skang ialah samada saya jadi pengacara as my mencapap enzim is everywhere in my body atau jadi jurucakap komunikasi korporat pada sesebuah organisasi..sbb saya rasa mmg saya ni dilahirkan untuk berkomunikasi ngan org..tapi saya perasan la lately ni saya gagap..adehhh..

Saya x kesal pun x dapat jadi mcm ape yg saya cita-citakan selama ni sbb saya percaya pada kata2 ni

" kita hanya merancang tapi tuhan yang menentukan"

dan saya juga percaya pada kata pepatah ni

" ukur baju di badan sendiri"

saya sedar kemampuan saya kat mana..jadi hari ini saya agak bangga ngan pencapaian hidup saya ada kerja yg baik, ada pendapatan ttp walaupun masih menangguk duit ibu ayah ( that is sooo true), dapat smbung degree ngan bantuan ibu ayah jugak..mungkin saya x sepandai orang lain yg start keje je dapat pangkat best ngan gaji ribu riban boleh sewa umah sendiri..tapi sape tau saya ssh skang in future saya berjaya ke..sbb saya believe setiap orang ada keistimewaan masing-masing cam contoh la kan..

ibu & ayah saya- belajar tak tinggi pun tapi hari ni alhamdulillah boleh je sara saya dan adik ngan baik

siti nurhaliza- wei die belajar takat SPM pangkat 2 tau..kayee je..

mak haifaa a.k.a cik intan- buat kuih je kat umah tapi income perghh..siyes bapak besar

yang genius cam sufiah yusoof end up buat keje yg sepatutnye die x perlu buat..too bad kan

Saya caye tak semestinye ngan ade degree atau diploma je yg boleh buat kite berjaya dlm hidup tapi sume org bleh berjaya kalau nak berusaha...kan..